'THE OLD SONG'
is a chanson that a certain "Henry Love" composed in 1927 to a text by the great songwriter Fritz Löhner-Beda.
But the 'Henry' was a 'Hilde'!
'The old Song' was Hilde Loewe's first composition. It became a world number!
"Henry Love" is the male pseudonym for the Austrian concert pianist HILDE LOEWE (1895-1976), who had long wondered whether she had enough composing talent. It will be clear that after the success with 'Das alte Lied (The - same - Old Song)' she no longer needed to doubt it.
In 1934 she married the painter Joseph Otto Flatter and in the same year the couple emigrated to London. The political developments in Germany and Austria gave them every reason to do so.
Hilde Loewe-Flatter continued her musical activities in London, but did not break ties with Austria. She even performed in Vienna until 1938.
After the war (1947), Hilde Loewe-Flatter took on British citizenship and became even more aware that her 'Altes Lied' had become an international evergreen.
She composed new chansons, gave concerts and accompanied ballet groups, choirs, instrumental soloists and singers. Among them Rudolf Schock!
At the end of November 1949, Rudolf Schock & Hilde Loewe-Flatter gave a recital with Goethe songs by Franz Schubert in London's Cowdray Hall. This on the occasion of Goethe's 200th birthday.
A fragment from Schock's biography relates directly to the Schubert / Goethe recital:
On November 22, 1949, Rudolf Schock received an urgent request on behalf of Herbert von Karajan to fly to London as soon as possible to take on the tenor part in Beethoven's 9th Symphony. Tenor colleague Walther Ludwig had to cancel at short notice.
Schock just gave a big Lehár concert on November 21st. There were also opera engagements at the London Opera, and he is rehearsing with the pianist Hilde Loewe-Flatter for the recital mentioned above.
He never sang the tenor part in Beethoven's Ninth Symphony, but he knows that the - albeit short - part is "a huge task even for experienced singers".
Von Karajan's secretary made it clear that Mr. Von Karajan was performing the 9th Symphony in London for the first time. Mr. Schock could therefore not refuse this request.
Light-hearted but reluctantly, the distressed singer agrees. He and Hilde Loewe leave the recital for the time being good and throw themselves on the 'Ninth'. Schock is supposed to be at the rehearsal on November 23rd, the final rehearsal is planned for November 24th, and on November 25th the performance will take place in the Royal Albert Hall.
The young Herbert von Karajan |
On November 23, Schock sings, although 'not yet well in the saddle', 'to some extent from a sheet' (as is common in oratorios). He takes it for granted that Karajan will help him.
"Instead, he (Karajan) knocked off, looked at me indignantly and called to me: "First go home and study properly".
This feels to Schock "as a kick in the tees". He leaves the rehearsal room furiously. However, in the hotel he continues to practice Beethoven with Hilde Loewe all night long.
On the day of the final rehearsal, Schock sings the part by heart and not - like the singing colleagues Elisabeth Schwarzkopf, Jean Watson and Boris Christoff - from a sheet.
Schock: "Of course, Mr. von Karajan did not like that either. To make music by heart was reserved for him alone. So he measured me with unfriendly looks ... ".
In 1952 Rudolf Schock recorded Henry Love's 'Das alte Lied' under the conductor Otto Dobrindt. Two years later he sang it in the music movie 'The Happy Wanderer'.
d e u t s c h
'DAS ALTE LIED'
ist ein Chanson, das ein gewisser "Henry Love" 1927 auf einen Text des grossen Liedtexters Fritz Löhner-Beda komponierte.
Aber der 'Henry' war eine 'Hilde'!
Es war Hilde Loewes erstes Lied, das schnell zum Welterfolg wurde!
"Henry Love" ist das männliche Pseudonym für die österreichische Konzertpianistin HILDE LOEWE (1895-1976), die sich lange gefragt hatte, ob sie über genug Komponiertalent verfügte. Es wird deutlich sein, dass sie nach dem Erfolg mit dem 'Alten Lied' daran nicht mehr zu zweifeln brauchte.
Im Jahre 1934 heiratete sie den Maler Joseph Otto Flatter und noch imselben Jahr wanderte das Paar nach London aus. Die politischen Entwicklungen in Deutschland und Österreich gaben ihnen allen Anlass dazu.
Hilde Loewe-Flatter setzte ihre musikalische Aktivitäten in London fort, aber verbrach die Bande mit Österreich nicht. Sie trat sogar bis zum Jahre 1938 noch in Wien auf.Nach dem Krieg (1947) nahm Hilde Loewe-Flatter die britische Staatsbürgerschaft an, und wurde sie sich noch mehr darüber bewußt, dass ihr 'Altes Lied' zum internationalen Evergreen geworden war.
Sie komponierte neue Chansons, gab Konzerte und begleitete Ballettgruppen, Chöre, Instrumentalsolisten und Sänger. Unter ihnen Rudolf Schock!
Ende November 1949 geben Rudolf Schock und Hilde Loewe-Flatter ein Recital mit Goethe-Liedern von Franz Schubert in der Londoner Cowdray Hall. Dies zum 200. Geburtstag Goethes.
Ein Fragment aus Schocks Biografie bezieht sich direkt auf das Schubert/Goethe-Recital:
Namens Herbert von Karajan erreicht Rudolf Schock am 22. November 1949 die dringliche Bitte, möglichst bald nach London zu fliegen, um den Tenorpart in der 9. Symphonie von Beethoven zu übernehmen. Tenorkollege Walther Ludwig hatte kurzfristig absagen müssen.
Schock hat gerade am 21. November ein grosses Lehár-Konzert gegeben. Daneben gibt es Opernverpflichtungen an der Londoner Oper, und probt er mit der Pianistin Hilde Loewe-Flatter für das obenerwähntes Recital.
Den Tenorpart in Beethovens Neunten Symphonie hat er noch nie gesungen, aber er weiss, die - wenn auch kurze - Partie sei "selbst für erfahrene Sänger eine einzige Klippe'.
Von Karajans Sekretär macht Schock deutlich, Herr Von Karajan führe zum ersten Mal in London die 9. Symphonie aus. Herr Schock könne darum diese Bitte nicht ausschlagen.
Munter aber ungern stimmt der in arge Bedrängnis gebrachte Sänger zu. Er und Hilde Loewe lassen den Liederabend damit vorläufig gut sein, und stürzen sich auf die 'Neunte'. Am 23 November soll er bei der Probe sein, für den 24. November hat man die Generalprobe geplant, und am 25 November findet die Ausführung in der Royal Albert Hall statt.
Herbert von Karajan |
Schock singt am 23. November, obschon 'noch nicht sattelfest', 'einigermassen vom Blatt' (wie bei Oratorien gebräuchlich). Er hält es für selbstverständlich, dass Karajan ihm helfen wird.
'Statt dessen klopfte er (Karajan) ab, sah mich ungehalten an und rief mir zu: 'Gehen Sie erst mal nach Hause und lernen Sie richtig'.Schock fühlt sich 'wie vor den Kopf geschlagen' und verlässt wütend den Proberaum. Im Hotel übt er mit Hilde Loewe weiter, die ganze Nacht hindurch.
Am Tage der Generalprobe singt Schock die Partie auswendig und nicht - wie die Gesangskollegen Elisabeth Schwarzkopf, Jean Watson und Boris Christoff - vom Blatt.
Schock: 'Das war Herrn von Karajan natürlich auch nicht recht. Auswendig zu musizieren war ihm allein vorbehalten. So mass er mich mit unfreundlichen Blicken...".
Schock: 'Das war Herrn von Karajan natürlich auch nicht recht. Auswendig zu musizieren war ihm allein vorbehalten. So mass er mich mit unfreundlichen Blicken...".
Im Jahre 1952 nahm Rudolf Schock Henry Love's 'Das alte Lied' unter dem Dirigenten Otto Dobrindt auf. Zwei Jahre später sang er es im Sängerfilm 'Der fröhliche Wanderer'.
'Das alte Lied'
is een chanson, dat Henry Love in 1927 componeert op een tekst van Fritz Löhner-Beda (zie ook: 'Rudolf Schock zingt Always/Heimweh').
Het is haar(!) eerste chanson en het blijkt een wereldnummer te zijn.
"Henry Love" is het mannelijk pseudoniem voor de Oostenrijkse
concertpianiste HILDE LOEWE (1895-1976), die zich tot voor kort had afgevraagd, of zij genoeg talent had om te kunnen componeren.
Het zal duidelijk zijn, dat ze na het succes van 'Das alte Lied' daar niet meer aan twijfelt.
In 1934 trouwt ze met de kunstschilder Joseph Otto Flatter en nog in datzelfde jaar emigreert het paar naar Londen. De politieke ontwikkelingen in Duitsland en Oostenrijk geven daartoe alle aanleiding. Hilde Loewe-Flatter zet haar muzikale activiteiten in Londen voort, maar verbreekt de banden met Wenen niet. Ze treedt er zelfs tot in 1938 nog op.
Na de oorlog (1947) wordt ze Brits staatsburger en dringt het tot haar door, dat haar 'Alte Lied' werkelijk een internationale evergreen is geworden.
Ze schrijft nieuwe chansons, heeft concerten en begeleidt balletgroepen, koren, instrumentale solisten en zangers, onder wie Rudolf Schock.
Eind november 1949 geven Hilde Loewe-Flatter & Rudolf Schock in de Londense Cowdray Hall een recital met Goethe-liederen van Franz Schubert. Dit ter gelegenheid van Goethe's 200ste geboortedag.
Een fragment uit Schock's biografie sluit hier naadloos bij aan:
Rudolf Schock krijgt op 22 november 1949 het telefonische verzoek zo spoedig mogelijk naar Londen te komen om in te springen voor de zieke tenor Walther Ludwig.
is een chanson, dat Henry Love in 1927 componeert op een tekst van Fritz Löhner-Beda (zie ook: 'Rudolf Schock zingt Always/Heimweh').
Het is haar(!) eerste chanson en het blijkt een wereldnummer te zijn.
"Henry Love" is het mannelijk pseudoniem voor de Oostenrijkse
concertpianiste HILDE LOEWE (1895-1976), die zich tot voor kort had afgevraagd, of zij genoeg talent had om te kunnen componeren.
Het zal duidelijk zijn, dat ze na het succes van 'Das alte Lied' daar niet meer aan twijfelt.
In 1934 trouwt ze met de kunstschilder Joseph Otto Flatter en nog in datzelfde jaar emigreert het paar naar Londen. De politieke ontwikkelingen in Duitsland en Oostenrijk geven daartoe alle aanleiding. Hilde Loewe-Flatter zet haar muzikale activiteiten in Londen voort, maar verbreekt de banden met Wenen niet. Ze treedt er zelfs tot in 1938 nog op.
Na de oorlog (1947) wordt ze Brits staatsburger en dringt het tot haar door, dat haar 'Alte Lied' werkelijk een internationale evergreen is geworden.
Ze schrijft nieuwe chansons, heeft concerten en begeleidt balletgroepen, koren, instrumentale solisten en zangers, onder wie Rudolf Schock.
Eind november 1949 geven Hilde Loewe-Flatter & Rudolf Schock in de Londense Cowdray Hall een recital met Goethe-liederen van Franz Schubert. Dit ter gelegenheid van Goethe's 200ste geboortedag.
Een fragment uit Schock's biografie sluit hier naadloos bij aan:
Rudolf Schock krijgt op 22 november 1949 het telefonische verzoek zo spoedig mogelijk naar Londen te komen om in te springen voor de zieke tenor Walther Ludwig.
Hij heeft de avond daarvoor een groot Lehár-concert gegeven, zit vast aan allerlei opera-verplichtingen en repeteert samen met de pianiste Hilde Loewe-Flatter intensief voor een 'Liederabend'.
Het gaat om de tenorpartij in Beethovens Negende Symfonie, die hij nog nooit heeft gezongen, maar waarvan hij weet, dat ze lastig is. Schock wordt duidelijk gemaakt, dat dirigent Herbert von Karajan de 9e Symfonie voor het eerst in Londen uitvoert en dat hij eigenlijk niet kan weigeren.
Met frisse tegenzin stemt de zanger in. Hij en Hilde Loewe laten de liederen voor wat ze zijn en werpen zich op de Negende. Op 23 november (de dag erna!) is de eerste repetitie, op 24 november de generale repetitie en op 25 november de uitvoering in de Royal Albert Hall.
Hoewel nog niet alles 'zit', zingt Schock op 23 november zo goed en zo kwaad als dat gaat van het blad. Hij rekent erop, dat de dirigent hem wel zal helpen. Von Karajan tikt echter af en roept Schock toe: "Gaat u maar naar huis. En zorg ervoor, dat u die partij echt ként!"Het gaat om de tenorpartij in Beethovens Negende Symfonie, die hij nog nooit heeft gezongen, maar waarvan hij weet, dat ze lastig is. Schock wordt duidelijk gemaakt, dat dirigent Herbert von Karajan de 9e Symfonie voor het eerst in Londen uitvoert en dat hij eigenlijk niet kan weigeren.
Met frisse tegenzin stemt de zanger in. Hij en Hilde Loewe laten de liederen voor wat ze zijn en werpen zich op de Negende. Op 23 november (de dag erna!) is de eerste repetitie, op 24 november de generale repetitie en op 25 november de uitvoering in de Royal Albert Hall.
Schock voelt zich onrechtvaardig behandeld en verlaat beledigd de repeteerruimte. In het hotel oefent hij desondanks met Hilde Loewe de gehele nacht door.
Op de dag van de generale zingt Schock de partij uit het hoofd en niet - zoals de zangcollega's Elisabeth Schwarzkopf, Jean Watson en Boris Christoff - van het blad. Von Karajan, die graag indruk maakt door zelf uit het hoofd te musiceren, kijkt Schock langdurig onvriendelijk aan...
In 1952 nam Rudolf Schock Henry Love's 'Das alte Lied' onder dirigent Otto Dobrindt op. Twee jaar later zong hij het in de zangersfilm 'Der fröhliche Wanderer'.
Krijn de Lege, 26.4.2021
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen